Raarrrr geslacht

“Ben je nou een man of een vrouw?” is een vraag die veel transgenders krijgen. Transgender betekent dat je in het verkeerde lichaam bent geboren en dus een vrouw of een  man wilt worden.  Erg lastig, zowel psychologisch als bureaucratisch. Voor dat laatste hebben de Britten iets nieuws bedacht: een X in het paspoort van iemand die bezig is met veranderen. Dit voorkomt rare gezichten bij de douane en veel papierwerk bij het gemeentehuis. Of het echt zo handig is wordt nu nog onderzocht. Wat vinden de transseksuelen er zelf eigenlijk van? Ik sprak met Vera, een vrouw die geboren is als jongen.

“Ik denk niet dat het veel zal veranderen. Waarom wordt er dan überhaupt nog het geslacht in het paspoort gezet? Dan zou het sowieso veel papierwerk schelen! Daarnaast zal het in de praktijk misschien voorkomen dat je door de douane wordt nagestaard; ‘Oh, dat is zo’n transseksueel persoon..’. In Nederland is het nu zo geregeld dat je eerst geopereerd moet worden voordat je een nieuw paspoort kan aanvragen. Dit moet gebeuren via een advocaat, die het weer aan de rechter voorlegt. In totaal duurde het bij mij zo’n vijf maanden.
Ik denk dat de X in het paspoort juist voor meer papierwerk zorgt doordat het nog een stap extra is in het proces: Van V naar X en vervolgens van X naar M. Volgens mij is het vooral een politiek statement wat men wilt doorvoeren, maar maakt het voor de praktijk niet zoveel uit.”

Wat denken jullie, is het nou echt nodig dat die X er komt? Of kan Groot – Brittannië (en eventueel Nederland) net zo goed de geslachten in paspoorten afschaffen?

De naam Vera is gefingeerd, ze wilde graag anoniem blijven. 

Getagged , , ,

Raarrrr leven

Stel je voor. Je bent twaalf en je zit in de auto met je ouders. Ineens is daar een klap! Het volgende moment word je wakker en zie je dat je vader je draagt. Je moeder is nergens meer te zien. Je vader zal de rest van zijn leven voor je zorgen… Maar niet in een gewoon huis, nee, in een hut in het bos. Dit overkwam Ray. Zijn vader nam hem mee naar de wouden in Duitsland, waar ze vijf jaar hebben gewoond. Nadat zijn vader was overleden is hij gaan lopen. Na twee weken lopen is hij in Berlijn terecht gekomen. Hij wist niet waar hij was en hij sprak de taal niet. Hij spreekt immers Engels, niet Duits. Iemand heeft hem naar de politie gebracht, daar is hij ondervraagd. Vervolgens heeft de politie hem naar een opvangcentrum gebracht waar hij nu verblijft. Er wordt hard gezocht naar zijn identiteit. Als dat terecht is, kan hij weer bij zijn familie gaan wonen. Maar of hij echt normaal wordt? In het artikel op de engelse nieuwssite IBT  staat dat hij door psychologen wordt ondervraagd. Wat doet een psycholoog in zo’n geval eigenlijk?

Kinderpsycholoog Kitty van Houten : “Of hij echt normaal wordt? Dat weet ik niet. Dat ligt er helemaal aan hoe hij nu wordt opgevangen, wat zijn trauma’s zijn, zijn flexibiliteit, zijn leerbaarheid, zijn intellect en zijn vertrouwen in de mensheid. Als ik zo’n kind in mijn praktijk krijg, ga ik hem eerst observeren. In dit geval zal ik met hem naar het bos gaan. Aan de hand van mijn observatie kan ik dan beslissen wat ik met hem moet doen. Ik heb nog nooit zo’n kind in mijn praktijk gehad.”

Wat denken jullie, heeft deze jongen nog een kans om een normaal leven te leiden in de huidige maatschappij?

Getagged , , , ,