Het zal je toch gebeuren! Fiets je lekker door de velden, ligt er ineens een walvis in het gras! Zo zal de ontdekking van de gestrande walvis in Yorkshire misschien gegaan zijn. De Noorse vinvis zwom in de monding van de Humber rivier toen het tij ineens heel hoog werd. Zo hoog, dat een stuk van het land overstroomde. De walvis spoelde mee, maar kon niet meer terug de zee in komen. De volgende dag werd het beest gevonden, 800 meter landinwaarts. Alsof hij uit de lucht gevallen was! Volgens deskundigen was dit niet aan de orde, want de walvis lag in een plas water.
Er is nog iets raarrrrs met dit verhaal: In september is er ook een vinvis aangespoeld in de monding van de Humber. En er is al een derde dode walvis gespot die nog moet aanspoelen.
Heerst er een rare walvisziekte in de monding van de Humber? Of is het gewoon toeval? En kun je in Nederland ook een walvis tussen de koeien vinden? Ik vraag het ecoloog Tom van der Have van de Universiteit Wageningen.
“Het is altijd lastig om te achterhalen waarom een walvis aanspoelt. Het kan gewoon toeval zijn geweest dat er in één maand drie walvissen zijn doodgegaan in de monding van de Humber. Het walvisaantal in de Noordzee stijgt de laatste tijd. Dit betekent dat er ook meer dood gaan. In Nederland zie je dat bijvoorbeeld aan de gestegen hoeveelheid aangespoelde bruinvissen.
Het hangt van de lokale situatie af of het mogelijk is dat hij zo ver landinwaarts aanspoelt. In Nederland zou dit bijvoorbeeld niet kunnen gebeuren, want hier is het verschil tussen eb en vloed niet zo groot. Een bekend voorbeeld van waar dit wel kan gebeuren is de Mont Saint Michel. Hier is het verschil tussen eb en vloed wél heel groot.”
Jammer, geen walvissen in het weiland voor ons dus!
(Bron van het filmpje: Youtube; Hitchhikers Guide to the Galaxy door Douglas Adams)
RAARRRR 